Ulga na dziecko jest jedną z najczęściej wykorzystywanych ulg pozwalających pomniejszyć należny podatek dochodowy. Jej wysokość zależy od liczby dzieci w rodzinie. Podpowiadamy, kto może skorzystać z ulgi na dziecko i jakie kwoty można odliczyć w rocznym zeznaniu podatkowym.
Pokaż więcej

Ulga na dziecko pozwala pomniejszych kwotę należnego podatku dochodowego za dany rok. Mogą z niej korzystać podatnicy, którzy rozliczają się według skali podatkowej, czyli na formularzach PIT-36 i PIT-37. Nie mogą z niej natomiast korzystać osoby, które rozliczają się według podatku liniowego, ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych oraz karty podatkowej. Wysokość ulgi podatkowej zależy od ilości dzieci w rodzinie oraz od dochodów uzyskiwanych przez podatnika.

Komu przysługuje ulga na dziecko?

Ulga podatkowa przysługuje na każde dziecko, które:

  • nie ukończyło 18 roku życia,
  • na każde niepełnosprawne dziecko, które otrzymuje zasiłek pielęgnacyjny lub rentę socjalną oraz
  • na dziecko do 25 roku życia, które nadal się uczy, a jego dochód nie przekracza 3089 zł. W tę kwotę nie wlicza się renty rodzinnej.

Z ulgi mogą korzystać rodzice oraz opiekunowie prawni, którzy sprawują faktyczną władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem. Rodzice, którzy posiadają władzę rodzicielską bez faktycznego jej wykonywania oraz utrzymują sporadyczne kontakty z podopiecznym, nie są uprawnieni do korzystania z ulgi.

W przypadku dzieci do 25 roku życia, które kontynuują naukę, do ulgi uprawnia nauka w szkołach, o których mowa w przepisach ustawy o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe, obowiązujących w innym niż Polska państwie, w tym również na studiach doktoranckich, wieczorowych, zaocznych, eksternistycznych ("niestacjonarnych”).

Są to m.in.:

  • szkoły ponadgimnazjalne,
  • kolegia nauczycielskie i nauczycielskie kolegia języków obcych,
  • uczelnie publiczne i niepubliczne,
  • wyższa szkoła oficerska.

Wysokość ulgi prorodzinnej

W przypadku rodziców wychowujących jedno dziecko dostępność ulgi uzależniona jest od ich dochodów.

W przypadku rodzica wychowującego samotnie dziecko, jego dochody roczne nie mogą być wyższe niż 112 tys. zł. Taki sam limit dochodów obowiązuje małżeństwa z jednym dzieckiem. Osoby, które mają jedno dziecko i nie są z związku małżeńskim z rodzicem dziecka nie mogą z kolei zarabiać więcej niż 56 tys. zł.

Ograniczeń dochodowych nie ma w przypadku rodziców wychowujących więcej niż jedno dziecko. W takiej sytuacji rodzice mogą liczyć na następujące ulgi:

  • na pierwsze dziecko 92,67 zł miesięcznie (rocznie 1 112,04 zł),
  • na drugie dziecko 92,67 zł miesięcznie (rocznie 1 112,04 zł),
  • na trzecie dziecko 166,67 zł miesięcznie (rocznie 2 000,04 zł),
  • na czwarte i każde kolejne dziecko 225 zł miesięcznie (rocznie 2 700 zł).

W praktyce rodzice wychowujący dwójkę dzieci otrzymują ulgę w wysokości 2 224,08 zł, rodzice z trójką dzieci 4 224,12 zł, a rodzice z czwórką 6 924,12 zł. Za każde kolejne dziecko doliczana jest ulga w wysokości 2 700 zł. W przypadku narodzin dziecka (lub jego śmierci) w danym roku podatkowym, ulga naliczana jest proporcjonalnie za każdy miesiąc.

Jak rozliczyć ulgę na dziecko?

Osoby pozostające w związku małżeńskim mogą odliczyć tylko jedną ulgę. Mogą to zrobić we wspólnym zeznaniu podatkowym, wpisując ulgę na każde dziecko. Jeżeli składają zeznania podatkowe oddzielnie, należy ustalić w jakich proporcjach może zostać wpisana ulga. Można ją wpisać po równo (50 proc.) lub w innych proporcjach (np. 30 proc. i 70 proc.).

Do rozliczenia ulgi podatkowej służy formularz PIT/O, który należy dołączyć do zeznania rocznego. W części C tego załącznika należy wpisać liczbę dzieci oraz kwotę przysługującego zwrotu. W części E należy natomiast uzupełnić dane identyfikacyjne dzieci (imiona, nazwiska, daty urodzenia, PESEL) oraz wybrać, za jakie miesiące przysługuje ulga (można zaznaczyć cały rok).

Do formularza nie trzeba dołączać dokumentów potwierdzających posiadanie dziecka. Jednak na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

  • odpis aktu urodzenia dziecka,
  • zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka,
  •  odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
  • zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Zwrot podatku na dziecko z urzędu skarbowego

Może się zdarzyć, że osiągane dochody są zbyt niskie, żeby odliczyć od podatku ulgę. W takiej sytuacji podatnik może wystąpić o jej zwrot do urzędu skarbowego. Będzie to kwota stanowiąca różnicę między kwotą przysługującego odliczenia, a kwotą odliczoną w zeznaniu podatkowym. Kwota ta jest jednak ograniczona wysokością składek na ubezpieczenie społeczne oraz zdrowotne, które zostały opłacone w danym roku. Jeśli podatnik nie zapłacił żadnych składek, nie będzie mu przysługiwał zwrot na dziecko.

Nasi Partnerzy

logo
logo