Dofinansowanie kosztów prowadzenia działalności a KRUS

Osoba prowadząca jednoosobową działalność gospodarczą, a zatem niezatrudniająca pracowników, może wnioskować o pożyczkę z Funduszu Pracy, o ile spełnione zostaną poniższe warunki.

O pożyczkę może wystąpić mikroprzedsiębiorca, który prowadził działalność gospodarczą przed dniem 1 marca 2020 roku, a jego roczny obrót netto ze sprzedaży towarów, wyrobów i usług oraz z operacji finansowych nie przekroczył równowartości w złotych 2 milionów euro, lub sumy aktywów jego bilansu sporządzonego na koniec jednego z tych lat nie przekroczyły równowartości w złotych 2 milionów euro.

Wniosek o udzielenie pożyczki należy złożyć do Powiatowego Urzędu Pracy właściwego ze względu na miejsce prowadzenia działalności gospodarczej. Wniosek należy złożyć w terminie 14 dni licząc od dnia ogłoszenia naboru przez Dyrektora Powiatowego Urzędu Pracy. Złożenie wniosku może nastąpić w formie papierowej lub elektronicznej poprzez stronę internetową praca.gov.pl. Niezbędnym do złożenia wniosku w formie elektronicznej jest posiadanie kwalifikowanego podpisu elektronicznego bądź profilu zaufanego (założenie profilu możliwe jest za pośrednictwem bankowości elektronicznej bez konieczności wychodzenia z domu).

Pożyczka udzielana jest w oparciu o umowę ze Starostą, do wysokości 5 000 złotych. Okres spłaty pożyczki zostanie określony w umowie, jednak nie może być dłuższy niż 12 miesięcy. Ustawodawca przewidział również 3 miesięczny okres karencji, co oznacza, że przez 3 miesiące licząc od dnia udzielenia pożyczki przedsiębiorca nie jest zobowiązany do zwrotu.

Pożyczka wraz z odsetkami może zostać umorzona na wniosek przedsiębiorcy. Warunkiem umorzenia jest prowadzenie działalności gospodarczej przez okres 3 miesięcy od dnia udzielenia pożyczki. Wniosek wraz z oświadczeniem o spełnieniu powyższego warunku należy złożyć we właściwym Powiatowym Urzędzie Pracy w terminie 14 dni licząc od dnia spełnienia tego warunku (tj. licząc od dnia, w którym upłynęły 3 miesiące od dnia udzielenia pożyczki). W razie niespełnienia warunków dotyczących umorzenia pożyczki, przedsiębiorca będzie zobowiązany do zwrotu pożyczki według zasad opisanych powyżej.

Niezależnie od ubiegania się o pożyczkę, może Pani ubiegać się o dofinansowanie kosztów prowadzonej działalności, o którym mowa w art. 15 zzc[1] ustawy z dnia 2 marca 2020 roku o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (dalej: ustawa).

Zgodnie z przywołanym przepisem, Starosta może przyznać przedsiębiorcy niezatrudniającemu pracowników, dofinansowanie części kosztów prowadzenia działalności gospodarczej w przypadku spadku obrotów gospodarczych w następstwie wystąpienia COVID-19.

Dofinansowanie udzielane jest w następującej wysokości – w przypadku spadku obrotów o:

• co najmniej 30% - 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia miesięcznie,
• co najmniej 50% - 70% kwoty minimalnego wynagrodzenia miesięcznie,
• co najmniej 80% - 90% kwoty minimalnego wynagrodzenia miesięcznie.

Dofinansowanie udzielane jest na okres nie dłuższy niż 3 miesiące (okres ten może ulec przedłużeniu na mocy rozporządzenia Rady Ministrów). W razie skorzystania z dofinansowania, jest Pani zobowiązana prowadzić działalność gospodarczą przez okres dofinansowania, a razie przerwania prowadzenia działalności dofinansowanie podlegać będzie zwrotowi (proporcjonalnie do okresu, w jakim działalność została przerwana).

Wniosek o dofinansowanie należy złożyć w Powiatowym Urzędzie Pracy, właściwym ze względu na miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Dla uzyskania zarówno pożyczki jak i dofinansowania, o których mowa powyżej, nie ma znaczenia, że działalność jest prowadzona z kontynuacją ubezpieczenia w KRUS.

Natomiast świadczenia, które tarcza antykryzysowa przewiduje dla rolników, tj. zasiłek dla objętych kwarantanną oraz zwolnienie z opłacania składek na ubezpieczenie społeczne (art. 31 zy i art. 31 zz ustawy), są dedykowane dla rolników w rozumieniu ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników. Zgodnie z art. 6 ust. 1 tejże ustawy – rolnikiem jest osoba prowadząca osobiście i na własny rachunek działalność rolniczą w posiadanym gospodarstwie rolnym. Z kolei działalność rolniczą rozumie się jako działalność w zakresie produkcji roślinnej lub zwierzęcej, w tym ogrodniczej, sadowniczej, pszczelarskiej i rybnej.

W związku z powyższym, mimo podlegania ubezpieczeniu w KRUS-ie, prowadzona działalność nie jest działalnością rolniczą, a co za tym idzie nie jest możliwym skorzystanie ze świadczeń, jakie przewiduje tarcza dla rolników.

[1] Dodany na mocy ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw.