Czym właściwie różni się Biuro Informacji Kredytowej (BIK) od Biura Informacji Gospodarczej (BIG)?
BIK działa od 1997 r. i jest największym w kraju zbiorem danych o historii kredytowej. Funkcjonuje na podstawie restrykcyjnych przepisów – Ustawy Prawo bankowe oraz Ustawy o ochronie danych osobowych. BIK przechowuje dane na temat zobowiązań finansowych klientów indywidualnych oraz przedsiębiorców wszystkich banków i Spółdzielczych Kas Oszczędnościowo - Kredytowych oraz firm pożyczkowych. Mogą to być m.in. informacje o terminowości spłat rat kredytów, zobowiązaniach na kartach kredytowych, debetach w koncie, zakupach na raty oraz poręczonych kredytach. Przy czym dane te są gromadzone bez względu na wysokość zaciągniętego zobowiązania. Co równie ważne, dostęp do bazy BIK mają banki, SKOK-i oraz inne instytucje upoważnione do udzielania kredytów i pożyczek. Dane pochodzące z Biura Informacji Kredytowej mogą mieć wpływ na ocenę Twojej rzetelności płatniczej lub np. firmy, którą prowadzisz. W BIK zgromadzone są informacje o 125 mln. rachunków należących do 22 mln. klientów indywidualnych czyli 100% rynku kredytowego w Polsce. 90% tych informacji to dane pozytywne, czyli o kredytach i pożyczkach spłacanych terminowo.
BIG gromadzi i udostępnia informacje pochodzące z różnych branż oraz różnych instytucji w tym także od banków, czy firm pożyczkowych. Co to oznacza? W rejestrach prowadzonych przez biura informacji gospodarczej znajdziemy m.in. dane dotyczące nieuregulowanych w odpowiednim czasie rat kredytu czy pożyczki , ale także nieopłaconych rachunków za czynsz, telefon, Internet czy telewizję kablową. W BIG znajdują się również informacje o długach alimentacyjnych, zaległych opłatach z tytułu pobytu dziecka w pieczy zastępczej, czy nawet dotyczące kar bibliotecznych.
BIG-i gromadzą informacje na temat osób i firm, które zalegają z płatnościami przynajmniej 60 dni, a ich dług wynosi minimum 200 złotych – w przypadku konsumentów lub 500 zł – w przypadku przedsiębiorców. Warto zauważyć, że BIG-i (w tym np. ten prowadzony przez Rejestr Dłużników ERIF BIG) posiadają również bazę informacji pozytywnej. Mogą znaleźć się w niej osoby prywatne i przedsiębiorcy, którzy wzorowo wywiązują się ze wszelkich płatności. Figurowanie na takiej liście może okazać się bardzo pomocne podczas ubiegania się o kredyt lub w czasie negocjowania warunków umowy abonamentowej.
Kolejną istotną różnicą między BIK-iem a BIG-iem jest pochodzenie informacji. Bazę BIK uzupełniają wszystkie banki i SKOK-i oraz firmy pożyczkowe, natomiast do BIG-u wpisy mogą dodawać przedsiębiorcy z różnych branż i sektorów gospodarki, a także konsumenci. Warto jednak pamiętać, że osoby prywatne mogą przekazywać do BIG informacje gospodarcze o zaległych zobowiązaniach pieniężnych pod warunkiem, że posiadają tytuł wykonawczy (np. prawomocny wyrok sądu zaopatrzony w klauzulę wykonalności) dotyczący długu.
Kto ma obowiązek dodawania informacji do bazy BIG?
W Polsce jest pięć biur informacji gospodarczej (ERIF BIG S.A., BIG InfoMonitor, Krajowy Rejestr Długów BIG, Krajowe Biuro Informacji Gospodarczej oraz Krajowa Informacja Długów Telekomunikacyjnych BIG).
Są to prywatne instytucje, których działalność reguluje Ustawa o udostępnianiu informacji gospodarczych i wymianie danych gospodarczych. Nad wszystkimi BIG-ami nadzór sprawuje Ministerstwo Rozwoju. Od 1 lipca 2015 roku wszystkie jednostki samorządu terytorialnego oraz sądy mają obowiązek dopisywać do wszystkich BIG-ów informacje dotyczące m.in.: długów alimentacyjnych, nieuregulowanych, zasądzonych grzywien, kosztów sądowych, pieniężnych kar porządkowych, czy nawiązek na rzecz Skarbu Państwa. Dzięki temu wzrosła wartość i użyteczność baz danych BIG. Oznacza to bowiem, że firmy, instytucje i konsumenci korzystający z usług BIG mają dostęp do większej liczby informacji o zadłużeniach i terminowo regulowanych płatnościach osób i firm. To w rezultacie umożliwia dokładniejszą ocenę ryzyka współpracy z danym podmiotem oraz poznanie jego kultury płatniczej.
