Przeczytasz w 4 min.
Podatek dochodowy liniowy jest jedną z dostępnych form opodatkowania działalności gospodarczej. Jego wysokość oblicza się na podstawie dochodu, czyli przychodu pomniejszonego o poniesione koszty. Stawka podatku jest stała i wynosi 19 proc. Wybór tej formy opodatkowania opłaca się przedsiębiorcom, którzy osiągają wysokie dochody.
Podatek liniowy przeznaczony jest dla podatników prowadzących działalność gospodarczą, z wyjątkiem działalności rolniczej. Aktem prawnym regulującym zagadnienia podatku liniowego jest ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. Podatek liniowy charakteryzuje się tym, że obliczany jest od osiąganych dochodów, czyli przychodów pomniejszonych o koszty prowadzenia działalności gospodarczej.
Ile wynosi podatek liniowy?
Stawka podatku jest stała i wynosi 19 proc. podstawy opodatkowania. To zasadnicza różnica w stosunku do skali podatkowej, gdzie stosowane są dwie stawki – 17 proc. i 32 proc. Pierwsza z nich ma zastosowanie do kwoty 85 528 zł, a druga do nadwyżki powyżej tej kwoty. Z tego względu podatek dochodowy liniowy najbardziej opłaca się tym przedsiębiorcom, którzy osiągają wysokie dochody – przekraczające 100 tys. zł. Wówczas objęte są one stawką 19 proc., a nie 32 proc. jak w przypadku zasad ogólnych.
Ograniczenia w podatku liniowym
W podatku liniowym zastosowanie mają dodatkowo pewne ograniczenia. Przedsiębiorcy wybierający podatek liniowy nie będą mogli skorzystać z niektórych ulg, m.in. internetowej czy na dzieci. Ponadto nie będą mogli rozliczyć się wspólnie z małżonkiem. Zastosowania nie ma także kwota wolna od podatku. Przywileje te dostępne są natomiast dla przedsiębiorców korzystających ze skali podatkowej.
Dodatkowo w pierwszym roku działalności z podatku liniowego nie może skorzystać przedsiębiorca, który – w danym roku podatkowym - wykonuje w ramach prowadzonej działalności te same obowiązki dla dotychczasowego pracodawcy. Z rozwiązania tego będzie mógł skorzystać dopiero w następnym roku.
Ponadto dochodów z działalności opodatkowanej podatkiem liniowym nie można łączyć z innymi dochodami, uzyskiwanymi z innych źródeł, np. z etatem opodatkowanym skalą podatkową. Osoby, które prowadzą własną działalność i jednocześnie są zatrudnione na etacie, muszą złożyć dwa odrębne zeznania podatkowe po zakończeniu roku.
Podatek liniowy – jak liczyć?
Aby obliczyć podatek liniowy należy pomnożyć podstawę opodatkowania przez stawkę podatku w wysokości 19 proc. (np. 100 000 zł x 19 proc. = 19 000 zł). Podstawę opodatkowania stanowi przychód pomniejszony o koszty jego uzyskania. Przedsiębiorca rozliczający się podatkiem liniowym może zmniejszyć podstawę opodatkowania jedynie przez odliczenie zapłaconych w danym roku składek na ubezpieczenie społeczne oraz ubezpieczenie współpracowników, poniesionych strat oraz wpłat dokonanych na Indywidualne Konto Zabezpieczenia Emerytalnego (IKZE). Dodatkowo kwotę podatku można zmniejszyć o składki na ubezpieczenie zdrowotne. Od podatku można także przekazać 1 proc. na wybraną organizację pożytku publicznego.
Przejście na podatek liniowy
Wybór formy opodatkowania działalności gospodarczej jest możliwy już na etapie składnia wniosku CEIDG-1 o rejestrację działalności gospodarczej. Zmiana formy opodatkowania jest także możliwa w trakcie roku. W tym przypadku przedsiębiorca musi złożyć w urzędzie skarbowym odpowiednie oświadczenie. Podatnicy prowadzący już działalność, zmiany formy opodatkowania w trakcie roku mogą dokonać jedynie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnięty został pierwszy przychód. Przedsiębiorca rozliczający dany rok podatkiem liniowym musi złożyć formularz PIT-36L do 30 kwietnia następnego roku.
